7 Nisan 2015 Salı

gerçek hayatta ne işimize yarayacak bu diye bir çok konuyu kaçırmış, dinlememiştim lisede. bunlardan biri de eşitsizliklerdi. keşke daha iyi öğrenseydim eşitsizlikleri. doğru hamleyi yapabilmek için bir nokta ya da zamanda bir aralık çıkarırdım, ona göre davranırdım. tüm denklemi sıfıra eşitleyip kendimi bulurdum belki de. ben irrasyonel sayıları severdim, kesirli karşılıkları olurdu onların. hayatın hep irrasyonal bir yanı olduğunu düşündüğümden belki de. ben arttırmaya çalıştıkça. bizi bölebilmek için ters çevirip çarptı hep hayat. belki de içimizin dışa yansımış olması bundandı. problem çözmeyi severdim ama o konunun üstünde de yeterince durmamışım ki çözdüklerimden çok problem çıkarmaya başladım. kartezyen çarpımını hiç sevmedim. türlü korelasyonları denkleme oturtma noktasında hep bir başlangıç sabiti olmasını istedim, bu sabit her zaman yoktu ya da ben bulamıyordum. olasılıkları da yanlış hesapladım, kombinasyonları da. neme lazım demeyip biraz daha öğrenseydim keşke. belki her şey daha farklı olurdu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder